این کتاب در دو بخش تنظیم شده است: در بخش نخست از چیستی وحی و اینکه گیرنده وحی، پیام را از درون می گیرد یا از برون و چگونگی پیام گیری بحث می کند. آنگاه به این سؤال می پردازد که وحی و نبوت برای انسان ها چه ضرورتی دارد؟ آیا وحی نیاز انسان است؟ آیا انسان بالغ امروزه هم دارای همان نیاز است یا نه؟ پاسخ این است که انسان هدفمند برای سلوک و رسیدن به هدف حتماً نیازمند راهنماست، ولی این تمام پاسخ نیست، بلکه وحی و نبوت بیشتر به صفات خالق انسان برمی گردد. خداوند رحمان، رحیم، نور، هادی و دوست دار بندگان، لطف و فیضش ذاتی است و محال است بندگانی را خلق نماید و آنها را رها کند.
در بخش دوم سخن از نبوت محمد(ص) است که بحث جامعی را در اعجاز جاودان محمد(ص) «قرآن» مورد کنکاش قرار می دهد؛ آنگاه بشارت ادیان بزرگ بر نبوت وی را ارزیابی می کند و در پایان خاتمیت او و چرایی آن را مورد تحلیل قرار می دهد.