تاب آوری اجتماعات محلی در برابر مخاطرات طبیعی

مخاطره در مفهوم گسترده شامل سوانح طبیعی، فناوری و یا با منشأ انسانی است که منجر به خسارت مالی، جانی و زیست محیطی بر اجتماعات انسانی و سکونتگاه های آن ها می شود، به طوری که امکانات و منابع موجود توان مقابله با آن را نداشته باشند. برنامه توسعه سازمان ملل، حوادث و رویدادهای ژئوفیزیکی، جوی و آب و هوایی (هیدرولوژیکی) را که نیروی آن ها باعث خسارات، تلفات و ضرر و زیان شود، مخاطرات طبیعی تعبیر می کند. شکل گیری مخاطرات طبیعی متکی به حوادثی است که در طبیعت رخ می دهد. در این میان انسان نیز می تواند با تأثیرگذاری بر این حوادث در وقوع آن ها مؤثر باشد، اما به طور کل شرایط محیط طبیعی زمینه ساز شکل گیری آن ها هستند. مخاطرات طبیعی با توجه به اینکه ممکن است نتایج طولانی مدت و حتی برگشت ناپذیر داشته باشد، بر ساختارهای اقتصادی و اجتماعی و محیط زیست مناطق آسیب دیده تأثیر می گذارند. بر این اساس مدیریت مخاطرات به عنوان یکی از اهداف اساسی در فرایند برنامه ریزی و مدیریت محیطی و انسانی می باشد.

کتاب حاضر به بررسی این مسئله پرداخته است.