در این کتاب تلاش شده تا از نگاه اندیشه سیاسی به شعر به عنوان مهمترین عرصه تجلی اندیشه و ذهنیت ایرانی نگاه شود و از همین منظر نویسنده نیما یوشیج و احمد شاملو را به عنوان مظاهر شعر نو معاصر ایران مورد وجه قرار داده است.
این کتاب در گام نخست با بررسی رویکردهای مختلف به شعر و بررسی نسبت شعر با اندیشه سیاسی و نسبت نقد ادبی با اندیشه سیاسی شروع شده در فصل دوم به مساله «سمبولیسم» و تضمنات سیاسی آن می پردازد.
فصل سوم از کتاب تضمنات سیاسی سمبولیسم اجتماعی در شعر نیما را مورد بررسی قرار می دهدو موضوعاتی از جمله آرمان شهر را در اندیشه او جستجو می کند.
در فصل چهارم نیز نویسنده به تضمنات سیاسی در شعر شاملو نگاهی انداخته و زمانه سیاسی و کنش او را در فرازهای مختلف زندگی اش مورد بازخوانی قرار داده است. مساله آرمانشهر، رسالت پیامبری در شعر و تفکر اسطوره ای نیز از دیگر موضوعاتی است که او به آن در این کتاب پرداخته است.