تقاطع انقلاب

در مقدمه این کتاب آمده است: اگر انقلاب اسلامی را با وجود عنایات ربوبی و امداد های غیبی، تجربه ای بشری ندانیم، لاجرم نمی توانیم به بازشناسی ضعف ها و قوت های آن بپردازیم و کامیابی ها و ناکامی هایش را تحلیل کنیم. از سوی دیگر، اگر به بقای این انقلاب برای دهه ها و سده های آینده می اندیشیم، ناگزیر باید آن را در چهارچوب و قالب و شکل و زبانی تعریف کنیم که در موقعیت های مختلف زمانی و مکانی آینده مستمر باشد.

نویسنده در بخش دیگری از این مقدمه می افزاید: این کشسانی و تاب آوری، در عین حفظ اصول و مبانی اساسی، لازمه حفظ و بقا است؛ چنانکه اسلام نیز اساساً از ابتدا چنین عرضه شد و از همین رو، امروز بقا و گسترش پیام این دین الهی را در شرق و غرب عالم می بینیم؛ زیرا چنان منطبق عرضه شد که از یک آفریقایی بیابان نشین تا یک اسکیموی قطب شمال می توانند در وضعیت خاص زندگی شان مسلمان باشند. در صورتی که اگر اسلام به صورت مجموعه ای از دستور های خشک و احکام تغییرناپذیر و ناسازگار معرفی می شد، تنها با مسلمانان شبه جزیره عربستان در همان زمان تناسب داشت.