پاتریک وایت مجموعه داستان سوختگان را در سال 1964 منتشر ساخت و در سال 1973 موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات گردید. او در طول عمر خود با حلقه ای از هنرمندان دیگر رشته ها رابطه ای نزدیک برقرار کرد. تاثیر دوستی او با سیدنی نولان و دیگر نقاشان را می توان در توصیفات برجسته او دید. این توصیفات تنها به مناظر محدود نمی گردد. توصیفات پاتریک وایت از احوال بشری شباهت بسیاری به نقاشی های مدرن و پرتره های قرن بیستم دارد.