ایدئولوژی زیبایی شناسی

تری ایگلتون در ایدئولوژی زیبایی شناسی، که شاید مهمترین اثر و یکی از جاه طلبانه ترین آثار اوست، خاستگاه ها و ضرورت های پنهان در پس شکل گیری حوزه ای که «زیبایی شناسی» نام گرفت را مورد بررسی قرار می دهد و مسیر دویست و پنجاه ساله ی سنت تفکر اروپایی درباره هنر را در پرتو نسبت های لاینفک سه ضلع حقیقت (فلسفه)، زیبایی (هنر) و خیر (اخلاق) مورد بحث قرار می دهد.

ایگلتون در چهارده فصل کتاب به ترتیب به متفکران انگلیسی، کانت، شیلر، فیشته، شلینگ، هگل، شوپنهاور، کیرکه گارد، مارکس، نیچه، فروید، هایدگر، بنیامین، آدورنو می پردازد و در فصل آخر نیز ضمن پرداختن به فضای پست مدرنیستی دهه های آخر سده بیستم و طرح دیدگاه های متفکرانی چون فوکو، لیوتار، و هابرماس، جمع بندی خود از بحث را ارائه می دهد.