آرزوهای بزرگ مانند دیوید کاپرفیلد رمان- خاطره است و در این مقام شخصیت داستانی و شخصیت فردی را ، به شیوه ای که هم مناسب و هم گریزنده است، به هم می آمیزد و در ابهام می برد. همانطور که اغلب در نوشته های دیکنز میبینیم، طرح و قالب این بسط و گسترش و تلاطم، استوار و ساده است و در آن از شرح و تفصیل اجتناب شده است.
یکی از موفقیت های این رمان آمیختن قصه احوال شخص با ادعا نامه ای است که علیه جامعه عنوان شده است و این نکته مسلم است که دیکنز مسائل اجتماعی را ساده می کند، اما ادعانامه ای که علیه جامعه عنوان می کند به جای خود باقی است.