تا کنون پژوهش های چندانی در مورد سازمان چریک های فدایی خلق ایران به عنوان پیشگام مبارزه ی مسلحانه در ایران و سازمانی که در دهه ی پنجاه آتش مبارزه را در میان مردم روشن نگه داشته بود و در روزهای منتهی به انقلاب نیز نقش به سزایی در مبارزات مسلحانه ی خیابانی داشت صورت نگرفته و در اغلب پژوهش های صورت گرفته در باب تاریخ معاصر ایران هم توجه چندانی به مبانی نظری این سازمان نشده است.
بررسی مبانی نظری سازمان چریک های فدایی خلق ایران به عنوان سازمانی مارکسیستی که توانست هم تحولی در شیوه ی مبارزاتی مخالفین رژیم شاهنشاهی در دهه ی پنجاه به وجود آورد و هم موج جدیدی از جوانان را به اندیشه های مارکسیستی جذب کند ضرورتی بود که ما را بر آن داشت تا در حد توان خود به پژوهش در این زمینه بپردازیم.
ماهیت این پژوهش نظری است و نگرشی تاریخی دارد، از این رو در آن از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شده است. از نظر منابع نیز گذشته از نوشته های دست اول باقی مانده از نظریه پردازان سازمان، از اسناد دست اول دیگر، نظیر روزنامه ها و اعلامیه های مربوط به آن برهه ی زمانی، استفاده شده است.