تحقیق و ترجمه کتاب مستدرکات تفسیر العیاشی (دوره پنج جلدی)

«تفسیر عیاشی» از تفسیرهای کهن شیعه است که در عصر غیبت صغری توسط محمد بن مسعود سمرقندی (عیاشی) نگاشته شده است. این تفسیر که به شیوه و سبک روائی تالیف گردیده است در تفسیر آیات قرآنی، مناقب اهل بیت (ع) را با ذکر ماثوره درج کرده است.
به دلیل توجه مؤلف به آیات الاحکام ویژگی فقهی این تفسیر بیشتر از دیگر تفاسیر کهن امامیه است. در تفسیر عیاشی علاوه بر مطالب تفسیری و فقهی به مسائل کلامی نیز پرداخته شده است.

این تفسیر در دو جلد نگاشته شده که جلد دوم آن از کتاب های مفقود به حساب می آید که از منابع دیگر مانند بحارالانوار گردآوری شده است.
این اثر تحقیق و ترجمه بخش مستدرکات تفسیر عیاشی محسوب می شود که در پنج جلد منتشر شده است.