ریشه های الهیاتی مدرنیته

در ابتدای این کتاب زانیار ابراهیمی مترجم فارسی کتاب و مایکل آلن گیلسپی نویسنده کتاب، در مقدمه های مفصلی به تبیین موضوع کتاب و روش کار نویسنده پرداخته اند.
اولین فصل از کتاب حاضر با نام «انقلاب نومینالیستی و خاستگاه مدرنیته»، شرح ایده اصلی نویسنده در توضیح نسبت میان الهیات مسیحی و مدرنیته است. شش فصل بعدی به دنبال پرداختن به ایده های اساسی فلسفی - سیاسی در سنت غربی و تعقیب آن ها در مسیری است که به مدرنیته منتج می شود: «پترارک و ابداع فردیت»، «اومانیسم و خداشدن انسان»، «لوتر و طوفان ایمان»، «تناقض های پیشامدرنیته»، «راه دکارت به حقیقت» و «خرد ترس آلود هابز». هشتمین فصل که فصل پایانی کتاب است، «تناقض های روشنگری و بحران مدرنیته» را بررسی می کند.

طلیعه کتاب با قطعه ای درخشان از بهشتِ گمشده میلتون آغاز می شود. قطعه ای که گیلسپی از این کتاب انتخاب کرده است، به خوبی نشانگر ذهنیت انسان مدرن و نسبت او با جهان پیرامونش است. جایی که از زبان ملکِ مطرود که سودای پادشاهی بر جهنم را دارد، آورده است که: «به گمانم پروردن سودای سلطنت، ولو بر دوزخ، به زحمتش می ارزد؛ سلطنت بر دوزخ بِه از بندگی در آسمان.»

پایان بخش کتاب نیز اشاره ای به یک اثر ادبی سترگ است. گیلسپی وضع انسان مدرن را با اودیپ شهریار، قهرمان نمایشنامه ی سوفوکل، مقایسه می کند. جایی که اودیپ که به لطف توانایی های خود در تبس به قدرت رسیده بود، خود را «فرزند بخت» نامید، نخستین انسانِ خودساخته جهان. به اعتقاد وی روشن تر از چنین استعاره ای نمی توان خطرهای نهفته در مدرنیته را بیان کرد.