در دوران قضاوت های متنوع از وضعیت عدالت اجتماعی در جامعه امروز ایران، سنجش و ارزیابی این ارزش بنیادین اجتماع از اهمیت مضاعف برخوردار است. شاخص های ترکیبی، به عنوان یکی از ابزارهای مرسوم عصر معاصر در ارزشیابی، تحلیل و مقایسه جوامع بسط و کاربرد گسترده یافته است.
کتاب حاضر، تلاشی است تا با طراحی «شاخص ترکیبی عدالت اجتماعی» مبتنی بر تقریری از نظریه اسلامی عدالت اجتماعی، عملکرد نظام جمهوری اسلامی ایران در حد فاصل سال های 1385 تا 1395 را مورد سنجش و برآورد قرار دهد. این شاخص در سه حوزه اصلی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و در 17 بخش اصلی حیات اجتماعی، با بهره گیری از 133 سنجه آماری کوشش کرده است تا تصویری جامع و ارزیابی منصفانه از وضعیت عدالت اجتماعی در ایران معاصر ارائه نماید. نتایج این پژوهش نشان می دهد روند طی شده در تحقق عدالت اجتماعی در بخش هایی رو به رشد و امیدوار کننده و در بخش هایی به شدت نگران کننده و هشدار دهنده است.