آفرینش از منظر عرفان

تجلی و ظهور، یکی از مباحث اساسی در عرفان نظری - به ویژه عرفان ابن عربی - است.
اثر حاضر کوشیده است تا در پرتو نظریه تجلی و ظهور، سیمایی کلی از جهان بینی توحیدی و خدا محوری عرفانی در مورد حق تعالی، جهان و انسان و ارتباط میان این سه ارائه دهد.
این کار با رهیافتی به احادیث اهل بیت (ع) در قالب بیان شمه ای از معارف عرفانی شیعه، انجام شده است.