برای اینکه شروع مباحث نبوت در نهج البلاغه آشکار بشود، من مقدمهی کوتاهی را عرض میکنم ما در این بحث به مسئلهی وحی نمیپردازیم بلکه به نبوّت به چشم یک واقعیت تاریخی و یک حادثهی تردید ناپذیر نگاه میکنیم. بیگمان در تاریخ بشریت حادثهای که ما نام آن را نبوت میگذاریم اتفاق افتاده در وجود این حادثه میان ما و میان بیاعتقادان به نبوت اختلافی نیست؛ اختلاف در تفسیر این حادثه است اختلاف در مضمون پیامی است که در این حادثه وجود دارد اما در اصل حادثه، در این واقعیت تاریخی، میان ما و هیچ یک از انسانهایی که با تاریخ سر و کاری دارند اختلافی وجود ندارد موسی یک پدیدهای است در تاریخ واقع شده؛ عیسی از نظر آن کسانی که قبول دارند عیسی بوده است همین طور، و دیگر پیامبران با تاریخچههای کمابیش روشن یا مبهم همین طور. ما نبوت را به این چشم در این بحث نگاه میکنیم این واقعه را این حادثهی تاریخی را در نظر میگیریم بعد در اطراف این بحث میکنیم.