ارزیابی اندیشه هایدگر و جریان فردید

این کتاب حاوی دو بخش است: بخش اول حاوی اندیشه های هایدگر است. این بخش از دو فصل تشکیل شده است: فصل اول اندیشه هایدگر متقدم را در بر می گیرد. این فصل شامل هشت گفتار است.

گفتار اول به بحث روش هایدگر می پردازد؛ گفتار دوم بحث وجود از منظر هایدگر را بررسی کرده و شامل مباحثی چون تمایز وجود شناختی، تقدم پرسش از وجود و ... است.

گفتار سوم بحث مفصلی درباره انسان دارد. در این گفتار ابتدا پیشینه انسان شناسی غرب جدید بررسی شده و سپس انسان از منظر هایدگر بررسی شده است. سپس به مباحثی چون جهان، عناصر اگزیستانسیال انسان و ... پرداخته شده است.
نویسنده در گفتار چهارم در باره تعالی ودر گفتار پنجم بحث آزادی را به میان کشیده است. گفتار ششم درباره مرگ از منظر هایدگر است.

ادامه این فصل در گفتار هفتم به حقیقت و در گفتار هشتم بحثی پردامنه در باره زمان است. نویسنده در هر گفتار پس از تبیین موضوع از نظر هایدگر، به ارزیابی آن پرداخته است.

فصل دوم به هایدگر متاخر می پردازد. در این فصل نیز مباحثی چون وجود، انسان و زبان مطرح شده است. در ادامه نویسنده گفتاری را به هنر از منظر هایدگر اختصاص داده و سپس در گفتار دیگری بحث پرچالش فناوری را از نگاه هایدگر بررسی کرده است.

پس از این گفتارهایی در باره سیاست، اخلاق و خدا از نگاه فیلسوف آلمانی مطرح شده و در نهایت اندیشه هایدگر به طور کلی ارزیابی شده است.

بخش دوم کتاب به بررسی امتداد جریان هایدگر در ایران پرداخته است. نویسنده امتداد جریان هایدگر را به طور عمده در اندیشه هانری کربن و سید احمد فردید بررسی کرده است و البته از توجه به علی شریعتی و جریان ترجمه غفلت نکرده است. در فصل دوم که به جریان فردید پرداخته است ضمن بررسی افکار فردید به طیف شاگردان فردید، فعالیت ها و متأثران فردید نیز پرداخته و در پایان به ارزیابی اندیشه و عملکرد جریان فردید پرداخته است.