این کتاب به آسیب شناسی روابط اجتماعی در جامعه مومنان پرداخته است. مبنای معرفتی این بررسی، مضامین بلند سوره حجرات است. این سوره، سلسله ای از رفتارهای اجتماعی را به عنوان آسیب روابط اجتماعی بر می شمرد که در جامعه شناسی و روان شناسی معاصر کمتر به آن توجه شده است.
نگارنده ده آسیب روابط اجتماعی را از میان مضامین این سوره شناسایی و تبیین کرده است که عبارت اند از «فقدان ادب در برابر رهبر جامعه»، «پذیرش خبر فاسق»، «نزاع میان مومنان»، «مسخره کردن»، «عیب جویی»، «لقب زشت نهادن»، «سوءظن»، «تجسس»، «غیبت»، و «توقف مدعیان ایمان در مرحلهی شعار».
این رفتارهای ناروای اجتماعی در چهار مرحله «بیان آسیب»، «بررسی پیامدها»، «تحلیل ریشه ها» و «ارایه راهکارهای درمانی» آسیب شناسی شده اند. در هر مرحله از آسیب شناسی، حسب مورد، از یافته های جامعه شناسی و روانشناسی معاصر در جهت توسعه و تبیین بحث استفاده شده است. همچنین به اقتضای سخن، برخی مسایل مبتلا به جامعه ایران بررسی شده است.