تکیه دولت: از بودن و نبودن

تکیه دولت بنایی است که در عهد ناصرالدین شاه قاجار و به منظور اجرای مراسم تعزیه و برگزاری آئین های سوگواری و روضه خوانی در ایام عاشورا در طهران برپا شد. تکیه دولت نه تنها به لحاظ معماری و جنبه های تاریخی بلکه از لحاظ اجرای مراسم با شکوه تعزیه نیز دارای اهمیت خاصی بوده است، من پژوهش های گسترده ای در حدود دو سال و نیم بر روی این موضوع انجام دادم که در کتاب «تکیه دولت: بودن یا نبودن» عرضه خواهد شد.
تکیه دولت یا تگیه دولت که از آن با عناوین دیگری همچون تکیه همایونی دولتی، تکیه قصر، تکیه بزرگ شاهی نیز نام برده شده است، در نزدیکی شمس العماره تهران و به دستور دوستعلی خان معیرالملک ساخته شد. این تکیه راهی به درون کاخ سلطنتی داشته که شاه و خاندان سلطنتی از آن راه برای ورود به تکیه استفاده می کردند.
تعزیه خوانی در تکیه دولت تا پایان دوره قاجار برپا بود و استفاده از بنای آن نیز تا اوایل عصر پهلوی دوم تداوم داشت. از این جهت، در بسیاری از وقایع مربوط به اواخر عصر قاجار و اویل عصر پهلوی به نام تکیه دولت برمی خوریم.
پس از مشروطه حتی گاهی مراسمی غیر از اجرای تعزیه نیز در آن برگزار شد، تکیه دولت، عظیم ترین نمایشخانه تاریخ ایران، سال ها متروک و نیمه مخروبه بود تا اینکه در سال 1325 خورشیدی و به منظور ساخت بانک ملی شعبه بازار، آن را خراب کردند.