زیانکاران در قرآن و نهج البلاغه

یکی از مهم ترین مسائل سرنوشت ساز انسان این است که در مسیر راهی که به سوی پیروزی ها میرود همیشه پرتگاه ها و بیراهه هایی وجود دارد که اگر آن ها را به خوبی نبیند و نشناسد و پرهیز نکند چنان سقوط می کند که اثری از او باقی نماند در این راه مهم ترین مسئله، شناخت حق و باطل، شناخت نیک و بد، شناخت دوست و دشمن، شناخت مفید و زیان بخش و شناخت عوامل سعادت و یا بدبختی است، اگر به راستی انسان این حقایق را به خوبی بشناسد رسیدن به مقصد برای او آسان است. مشکل این است که در بسیاری از این گونه موارد انسان گرفتار اشتباه میشود باطل را به جای حق میپندارد و دشمن را به جای دوست انتخاب میکند، و بیراهه را شاهراه، که در اینجا دید و درک نیرومند و روشنبینی فوق العاده ای لازم است. اگر کسی دنبال کردار بد و زشت بگردد بر تاریکی و تیرگی دلش افزوده می شود و به سوی گناه بیشتری می رود و گاهی تا سر حد انکار خداوند می رسد چنان که قرآن می فرماید:

«سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به سخریه گرفتند»

و در آیه دیگر می خوانیم:

«به یاد آورید هنگامی را که موسی به قومش گفت: ای قوم من چرا مرا آزار می دهید با اینکه میدانید من فرستاده خدا به سوی شما هستم؟! هنگامی که آن ها از حق منحرف شدند، خداوند قلوبشان را منحرف ساخت و خدا فاسقان را هدایت نمی کند»

در این کتاب به بررسی زیانکاران در قرآن و نهج البلاغه پرداخته شده است.