اهتمام اصلی این اثر «فهم روشمند گزاره های اخلاقی در متون دینی» است، البته این بحث به سطح گزاره های خاص و موارد جزئی کشیده نمی شود و فهم یک آیه یا حدیث مشخص مدنظر نیست؛ بلکه امور عامی که در تفسیر گزاره های اخلاقی مصادیق پرشمار و کاربرد فراوان دارد، بحث و بررسی شده اند. بنابراین این نوشتار اصالتا یک اثر اصولی است که در صدد بیان برخی از «مباحث الفاظ فقه اخلاق» می باشد.