«آلبرت اینشتین» از همان ابتدای کودکی کارهایش را به روشی خارق العاده انجام می داد. او به جای فکر کردن به کمک کلمه ها، به وسیله تصاویر فکر می کرد و این روش ویژه فکر کردنش به او کمک کرد تا مفاهیم بزرگی را مثل ساختار موسیقی و یا اینکه چرا قطب نماها همیشه به سمت شمال هستند درک کند و کم کم در تلاش برای کشف رازهای هستی بربیاید.
بقیه مردم او را فقط یک خیالباف می دیدند، اما اینشتین به خاطر کنجکاوی و شیوه خاص تفکرش، توانست به یکی از بزرگ ترین دانشمندان جهان تبدیل شود.