راهبرد کنشگری نسل سوم انقلاب

سخن نگارنده در این کتاب، درباره «نسل سوم انقلاب اسلامی» است. نسلی که در پی کنشگری فرهنگی یا سیاسی است اما «راهبرد» روشن و مدوّن و حکیمانه ای را طی نکرده است. راهبرد -که عبارت است از یک برنامه کلان و بلندمدت که غایات و چگونگی کنشگری ما را معیّن می سازد- نقطه ای است که نسل سوم تا حدّ زیادی از پرداختن دقیق و موشکافانه به آن غفلت ورزیده و به همین سبب، با کاستی ها و ضعف هایی دست به گریبان شده است.

در بخش اول این مقاله، الگوی راهبردی کنشگری معرفتی (تئوریک) نسل سوم انقلاب بیان شده که تجویز می کند نسل سوم انقلاب باید به صورت جدّی و عمیق، به عرصه نظر و نظریه پردازی پا نهاده و بنیان های فکری و اعتقادی خود را کاملاً مستحکم و مستدل سازند.

در بخش دو نیز، از الگوی راهبردی کنشگری اجتماعی (پراتیک) نسل سوم انقلاب سخن به میان آمده و گفته شده که نسل سوم باید به عرصه عمومی وارد شود و بر اساس تئوریهای ساخته و پرداخته شده، کنشگری نماید.