خاطرات آیت الله دکتر محمد صادقی تهرانی

آیت الله صادقی تهرانی در قم نزد اساتید شاخصی چون آیات عظام حجت کوه کمری، خوانساری و امام خمینی، فقیهی اصولی شد، در مجالست با آیت الله کاشانی با سیاست آشنا و در محضر علامه طباطبایی مفسری نواندیش و قرآن محور گردید و از شاگردی آیت الله بروجردی همزیستیِ مسالمت آمیزِ میان ادیان و مذاهب را سرلوحه ی کارهای قرآنی خود قرار داد. او در طول هفده سال مبارزه، عراق، لبنان، سوریه، مصر و حجاز را بهترین پایگاه برای ترویج بازگشت به قرآن یافت. پس از پیروزی انقلاب تا زمان وفاتش تنها به توسعه ی معارف قرآن به عنوان منشور جاوید جهان اسلام همت گماشت و با تکیه بر استوارترین سند وحی و دین اسلام یعنی «قرآن»، عمر خویش را در راه تجدیدحیات سیاسی ـ اجتماعی امت اسلام به ویژه مردم ایران صرف نمود و از این طریق به احیای فکر، اندیشه و آرمان های دینی و شیعی پرداخت. سرانجام وی در اول فروردین 1390 دعوت حق را لبیک گفت.