بیست سال تکاپوی اسلامی شیعی در ایران (1340 - 1320)

سیاست رضاشاه، اسلام زدایی، محو ارزش های شیعی و نابودی روحانیت و حوزه های علمیه بود. وی تمام تلاش خود را به کار برد تا به اهداف خود برسد. پس از سقوط وی در شهریور 1320 اسلام شیعی زخم خورده در دو حوزه سیاست و فرهنگ برای احیای خود به تکاپو افتاد.

در حوزه سیاست برآیند آن روحانیت سیاسی بود که توانست آرمان ملی شدن صنعت نفت را به یک بسیج عمومی و نهضت تبدیل کند. از خصوصیت این دو به وجود آمدن رادیکالیسم شیعه بود که در تحولات سیاسی نقش مهمی ایفا کرد. در حوزه فرهنگ، حوزه ی علمیه به زعامت آیت الله بروجردی دست به بازسازی زد و توانست روحانیونی فعال، مبارز و سیاسی تربیت کند که نقش اساسی در نهضت و انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام (ره) داشتند. نیروهای مذهبی در این دوره از عرصه مطبوعات، کتاب های دینی و تشکل های فرهنگی غافل نبودند.

این کتاب به بیان و تحلیل این فعالیت ها پرداخته است و می تواند تبیین کننده ی زمینه های بروز انقلاب اسلامی باشد.