کتاب مجموعه خرد و حکمت زندگی 4: آهنگ زمان به کارلو روولی، که توسط نشر گمان منتشر شد.
این زمان است، آشنا و نزدیک. مفتون آنیم. هجوم ثانیه ها، ساعتها، سالها، ما را به عرصۀ زندگی میکشانند، پس آنگاه به سوی هیچستان میرانند ... ما چنان در زمان زندگی میکنیم که ماهی در آب. هستیِ ما هستیِ در زمان است. در سایۀ آهنگ شکوهمندش میبالیم؛ دروازۀ عالم را به روی ما میگشاید، ما را می آزارد، میترساند، آرام میکند. کائنات، با ریسمان زمان، رو به سوی آینده واگشوده میشود؛ و دوام و بقای هستی اش همگام با آهنگ زمان است. در اسطوره شناسیِ آیین هندو، رود کائنات با نقشِ پیکرۀ مقدس شیوای رقصان تصویر میشود: رقص او ضامن گردش افلاک است؛ این خود یعنی جریان زمان. چه میتواند بدیهی تر و جهان شمول تر از نفس این «جریان» باشد؟