مکتب های عرفانی حوزه های علمی شیعه در ایران و عراق

با توجه به استمرار جریان عرفان در میان حوزه ها در طول قرن های گذشته، مکتب های حله، زنجان، آذربایجان، مشهد، شیراز، اصفهان، نجف و تهران در دامن حوزه های علمیه شیعه به وجود آمده است.

مکتب های عرفانی حوزه های علمیه شیعه دارای روش های سلوکی زهد، عشق و محبت، سلوک معرفتی مبتنی بر معرفت النفس و وحدت وجود است.

مکتب های حوزوی ضمن برخورداری از مشترکات با عرفان های دیگر، دارای شاخص هایی اند که آنها را از مکاتب دیگر متمایز می کند.

کتاب حاضر در پنج فصل به بررسی این مکاتب و فضای حاکم بر آنها پرداخته است:
فصل اول: ریشه های عرفان شیعی
فصل دوم: استمرار علایق مشترک
فصل سوم: ظهور طریقت های شیعیچ
فصل چهارم: پیدایش مکتب های عرفانی
فصل پنجم: شاخصه های مکاتب عرفانی حوزه های علمیه شیعه