در کتاب حاضر، ابتدا سیر استعاره را از نخستین کتب بلاغی عربی آغاز کرده و تا روزگار تثبیت مباحث این اصطلاح در آثار تفتازانی پی گرفته ایم.
پس از بررسی استعاره در آثار عربی، در بخش بعدی آثار بلاغی فارسی نیز از همین منظر تحلیل شده اند. پس از بررسی استعاره در آثار بلاغی عربی و فارسی، در بخش بعدی ضمن توجه به سیر تاریخی هر مبحث و موضوع، به بررسی، تحلیل و نقد جوانب مختلف این اصطلاح شامل تعریف، ارکان، انواع و … پرداخته ایم. خلاصه اهتمام بر این بوده است که جنبه تحلیلی و انتقادی بر جای جای مباحث سیطره داشته باشد و موضوعات مختلفِ این حوزه در بوته نقد قرار گیرند.
همان طور که در متن کتاب هم اشاره شده، اساس مباحث این کتاب بررسی استعاره در کتاب های بلاغی عربی و فارسی بوده است، بدین معنا که این موضوع در نظام بلاغی غرب بررسی نشده، به جز استعاره مفهومی و استعاره دستوری که به دلیل توجه و گسترش در حوزه مطالعات استعاره، بخشی را به خود اختصاص داده اند و در قسمت پایانی به این دو موضوع نیز اشاره شده است.