دیوان ابوالفرج رونی

ابوالفرج رونی، از ادیبان و سرایندگان معروف نیمه دوم قرن پنجم هجری است. شهرت او در شاعری از هنگام ورود به دربار سلطان ابراهیم غزنوی آغاز شد و او پسر ابراهیم یعنی سلطان مسعود (سوم) غزنوی و عده ای از شخصیت های دوره آن دو سلطان را ستایش کرده است.

اهمیت دیوان ابوالفرج، باعث شده است تا این دیوان چندین بار تصحیح و چاپ شود.

جدیدترین چاپ آن به تصحیح دکتر مهدی مهدوی دامغانی است. این تصحیح در سال 1347 به چاپ رسیده است.

هر چند منابع و نسخه بدل های این تصحیح ارزشمند و معتبر است، اما برخی خوانش های دکتر مهدوی دامغانی و مواردی از تصحیح های قیاسی او قابل تامل است.

همچنین اغلاط و کاستی هایی نیز در این تصحیح وجود دارد که برخی از آنها با تصحیح پرفسور چایکین مشترک است و در بسیاری موارد هر دو تصحیح در تعیین شکل درست ضبط هایی از واژگان یا ترکیب ها و تعبیرات نادرست عمل کرده اند.

در کتاب حاضر مولف در نهایت از بین شصت و سه نسخه خطی فهرست شده از دیوان ابوالفرج چهار نسخه را برای مقابله انتخاب نمود.

در بین این نسخ دو نسخه مربوط به سال های 692 و 699 همان نسخه های مورد استفاده دکتر مهدوی دامغانی است.