کتاب «سی ساغر سحری» دریافتی ا ست از دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان با نثری زیبا و فاخر.
محمدرضا مروارید در مقدمه کتابش درباره این ادعیه شریف می نویسد: «... و برترین خواسته ها همان هاست که بر زبان برترین بندگان آمده؛ نیایش هایی که نشانی از آن ها در میراث اسلامی ما برجا است... خواستن با آن واژه هاست که از یک سو آرام جان روزه داران است و از دیگر سو، تشنگی افزای لب فروبستگان از آب و نان. دعاهایی که شماری بلند است، فراخور حال مناجاتیان؛ چونان نیایش ابوحمزه؛ انبانی از معرفت. و شماره کوتاه، ساغرهایی خورندِ همگان؛ به سان همین سی دعای روزانه که از بام سحر تا شام افطار می توان نسیم بهارانه ی آن را جرعه جرعه نوشید، و باغ دل را یک روز با آن طراوت داد.»
او هم چنین در مورد کیفت نگارش کتاب خود توضیح می دهد: «در پارسی شده این راز و نیازها، اصلی ترین بن مایه های پنهان در متن آمده، و تابشی از آن سی آینه ی معنوی بر پهنه ی آن باز تابیده است.»