از همان ابتدای شکلگیری روانشناسی به عنوان یک علم و چه بسا بسیار پیشتر از آن، در سخنان فلاسفه، هشیاری و ناهشیاری به عنوان یکی از مفاهیم مهم، کانون تأمل و نظریه پردازی قرار گرفته است. برای دستیابی به روانشناسی اسلامی، باید ببینیم نگاه اسلام و قرآن به انسان چگونه است و این دین تا چه حد انسان را هشیار یا ناهشیار معرفی میکند.
در این کتاب قصد داریم این مفاهیم را در مکتب روان تحلیلگری و اندیشه های علامه طباطبایی به عنوان مفسری بزرگ، بررسی و آنها را با هم مقایسه کنیم.