یکی از مهم ترین رموز موفقیت رهبران و مصلحان بزرگ در طول تاریخ بشر، برخورداری آنان از آیین سیاسی، اجتماعی و یا دکترین است که براساس آن سیر و روند حرکتی خود را ساماندهی کرده و جامعه مطلوب خود را محقق می سازند.
تنها رهبرانی که دارای آیین سیاسی - اجتماعی و دید ایدئولوژیک به تمامی وقایع روزگار بوده اند، توانسته اند به عنوان مصلحانی بزرگ در دنیا شناخته شوند. تنها با داشتن این نوع دیدگاه می توان حرکت و سیری را سازماندهی کرد که البته زندگی بسیاری از این افراد در اعصار گوناگون و در اقصا نقاط دنیا شاهدی بر این مدعاست.
گزیده کتاب
روش های امام برای هدایت افراد نیز کاملاً در جهت هدف ایشان تعریف شده است.
بطور مثال روشنگری نقش بسیار پررنگی در رهبری امام ایفا می کند. روشنگری امام، تمام مخاطبان ایشان را شامل می شود. مخاطبانی از دشمنان در صحنه کربلا گرفته تا مردم تمام دوران بعد از حیات مادی امام! ایشان با سخنرانی های فراوان، اتمام حجت ها، نصیحت ها و … سعی در هدایت افراد دارند؛
البته رفتن به سوی حق با انتخابی علاقه مندانه و آگاهانه.
در واقع انتخابی از سر بصیرت و نه از سر هیجانات و تبلیغات و احساسات و از سر ناچاری. بصیرت دهی به افراد (اعم از خودی ها، دشمن و حتی افرادی غیر از این دو دسته) از مواردی است که امام به شدت بر آن اصرار دارند.