این کتاب، به تاریخ حدیث شیعه در عصر غیبت پرداخته و می توان آن را یکی از بهترین کتاب ها در زمینه تاریخ حدیث شیعه دانست.
«سید کاظم طباطبایی» مؤلف کتاب، از محققان و استادان توانا و فرزانه در عرصه علوم اسلامی است، که توانسته با پژوهشی گسترده و همکاری برخی از استادان و دانشجویان ممتاز دانشکده علوم حدیث، متنی درخور و قابل اعتماد را فراهم آورد.
این کتاب برای دانشجویان رشته های الهیات و معارف اسلامی و به ویژه رشته های علوم قرآن و حدیث و نیز طلاب حوزه های علمیه سراسر کشور به ارزش دو واحد درسی قابل استفاده است.
گفتنی است، این کتاب به صورت 16 درسنامه تدوین شده است که عناوین آن از این قرار است:حدیث در سده چهارم و پنجم، مشهورترین حدیث نگاران سده سوم و چهارم، مدرسه حدیثی قم، مدرسه حدیثی بغداد، حوزه های حدیثی، حدیث در سده های ششم و هفتم، حدیث در سده های هشتم و نخم، حدیث پژوهشی در قرن دهم، حدیث پژوهی در سده های یازدهم و دوازدهم، محدثان شاخص سده های یازدهم و دوازدهم، اخباریان، تاریخ حدیث شیعه در قرن سیزدهم، حدیث در سده چهاردهم و حدیث شیعه و انقلاب اسلامی.
گزیده کتاب
پس از اتمام دوره غیبت صغری و توقف توقیعات صادر از ناحیه مقدسه، مجموعه روایات شیعی به کمال خویش رسید. تدوین حدیث که از دوره حضور آغاز شده بود، اکنون به صورت گسترده تری پیگیری می شد. حوزه های حدیثی که در گوشه و کنار پدید آمده بودند، به تدریج به مراکز بزرگ حدیثی تبدیل شدند و گاه، مکتب حدیثی خاص پدید می آمد که دارای مبانی ویژه بود.
در این سال های طولانی که نزدیک به دوازده قرن استمرار یافته است حدیث شیعه دوره های گوناگون و پر فراز و نشیبی را پشت سر گذارد. این کتاب به بررسی دوره های مختلف تدوین حدیث در این دوره طولانی پرداخته و حوزه ها و مدارس مختلف حدیثی را معرفی نموده است.