شهر که آرام شد بر می گردم: خاطرات دکتر علی هادی تبار

«شهر که آرام شد برمی گردم» داستان زندگی رزمنده ای که خاطرات شیرینی از دهه 60، دوران دفاع مقدس و اسارت در اردوگاه های بعثی دارد.

علی هادی تبار، رزمنده ای که از 17 سالگی به اسارت دشمن بعثی درآمد و هفت سال از عمرش را در اردوگاه های عراقی به سر برد، روایت هایی تلخ و شیرین از آن روزها دارد.

هادی تبار روایت خاطراتش را از 17 شهریور 1357 شروع می کند و گام به گام تا پیروزی انقلاب پیش می آید. حوادث زنجیره وار بعد از پیروزی انقلاب و رخدادهای سال 60 بخش مهمی از خاطرات هادی تبار است. او در این قسمت از خاطراتش به ترسیم فضای آن دوره و نحوه مقابله با سازمان مجاهدین خلق که از همان زمان در بین مردم به عنوان «منافقین» شناخته می شدند می پردازد.

راوی با قلمی روایی به خوبی شرایط آن روزها را توصیف می کند و می گوید که چگونه به جنگ منافقین رفت. خاطرات دوران دفاع مقدس، شرح عملیا ت ها، نحوه اسارت و خاطرات تلخ و شیرین دوران حضور اجباری در اردوگاه های بعثی، بخش دیگری از خاطرات دکتر هادی تبار است.