ماجرای عجیب یک جشن تولد

اما حالا کنار دیوار مسجد جامع، جمعِ بچه ها جمعِ شده. لباس هاشان خاکی و خونی‌ ست. دست و پاهاشان رفته لای هم. شانه موهاشان به هم ریخته. چشم و دهانِ بعضی ‌شان باز و بعضی بسته مانده. صورتِ یکی پیش پای دیگری ست، دستِ آن یکی زیر سر بغلی. پوتین ‌های یکی رفته روی صورتِ یک نفرِ دیگر. خونشان شرّه کرده روی تن و بدنِ همدیگر. خون ها از سرمای یک روز زمستانی ماسیده روی لباس های گرد و خاکی.

نگاهشان که می کنی، یک روضه مجسم اند. اقتدا کرده اند به شهیدان عصر عاشورا. یکی شده اند با خاک و خون. نگاهشان که می کنی، خراب می شوی. دوست داری یک نفر برایت روضه بخواند. یک نفر روضه بی ملاحظه بخواند و تو میانه آن اندوهِ بزرگ، خون گریه کنی.