در این کتاب برای بازسازی مدیریت دانش دین بنیان به عنوان یک رشته، از یک طرف مبانی هستی شناسی دانش، معرفت شناسی و انسان شناسی دینی تبیین شده و اصول و نظریه های مطرح در حکمت اسلامی که امکان استفاده از آنها در زمینه نظریه پردازی در قلمرو مدیریت دانش وجود دارد، مورد شناسایی و استفاده قرار گرفته است. سپس بر اساس بررسی انتقادی مدیریت دانش در تمدن غرب با رویکرد رئالیستی حکمت صدرایی و معیارهای علم دینی که در جلد قبل بیان شد، نظریه مدیریت دانش دین بنیان که از مبانی و نظریه های حکمت اسلامی تغذیه می کند، ارائه و نقد و بررسی شده است.