بازشناسی نظام سلطه؛ ساختار و کارکرد نظام سلطه در روابط بین الملل

روابط بین الملل از دیرباز متأثر از ساختار، نحوه توزیع قدرت و نوع تعامل میان کنشگران در نظام بین الملل بوده است که به نوبه خود از اقدامات استعماری قدرتهای استیلاجو تاثیر پذیرفته است. مناسبات مبتنی بر سلطه از زمان توسعه طلبی قدرت­های اروپایی در قرن 15 میلادی تاکنون که دوران گذار یا انتقالی در روابط بین الملل نامیده می شود، کماکان تداوم داشته است. طی این قرون، نظام سلطه متناسب با تحولات ساختاری و معنایی به وقوع پیوسته در محیط بین المللی، در تلاش بوده ساختار و کارکرد خود را هم آهنگ با تحولات بین المللی بازتعریف کند. در حال حاضر، نظام سلطه درصدد آن است که اهداف خود را از راه های هنجاری و ارزشی بر طیف وسیعی از بازیگران بین المللی اعم از دولت ها، سازمان های بین المللی و نهادهای غیردولتی تحمیل نماید. انقلاب اسلامی ایران بر اساس نفی نظام سلطه، انسجام بخشی به رویکردهای مستقل با محوریت مقاومت و مقابله در برابر نظام سلطه را در دستور کار نظری و عملی خود قرار داده است.

کتاب حاضر برای دانشجویان رشته علوم سیاسی در دوره کارشناسی به عنوان منبع اصلی درس «ساختار و کارکرد سلطه در نظام بین‌الملل» به ارزش 2 واحد (بر اساس سرفصل بازنگری شده در یکصد و چهلمین جلسه شورای تخصصی تحول و ارتقاء علوم انسانی، مورخ 1396/7/3) تدوین شده است