سده هفدهم شاهد دگرگونی بنیادینی در شیوه های تفکر ما درباره خودمان و درباره عالم بود. نگاه دلگرم کننده قرون وسطایی به جهانی زمین مرکز که آشکارا برای منافع نوع بشر طراحی شده بود، به کلی کنار رفت و همزمان خوشبینی تازه ای درباره امکان ارائه تبیینی روشن و جامع از سازوکارهای عالم، در کنار عزمی جزم برای شناخت سرشت ذهن آدمی و روابطش با عالم مادی فراگیر شد. جان کاتینگم می کوشد در این بستر، مساعی سه فیلسوف بزرگ عقلگرا ــ دکارت، اسپینوزا، و لایبنیتس را در راستای کنارآمدن با این برداشت تازه از عالم طبیعت و طراحی دستگاه هایی فلسفی شرح و بسط دهد.
کتاب حاضر برای دانشجویان رشته فلسفه در مقطع کارشناسی به عنوان منبع اصلی درس «تاریخ فلسفه جدید (1)» بخش عقل گرایان به ارزش 2 واحد ترجمه شده است. امید است علاوه بر جامعه دانشگاهی، سایر علاقه مندان نیز از آن بهره مند شوند.