کتاب انسان در دو فصل، نوشته ای است که در فروردین ماه سال 1360 به صورت سخنرانی توسط استاد علی صفائی حائری در تالار وحدت مطرح شد و به تربیت انسان در دو مرحله پیش از بلوغ و پس از بلوغ نظر دارد و در دو فصل مکتوب گردیده است. در فصل اول به محیط های تربیتی، شکل های تربیتی، عوامل تربیتی و وسایل تربیت توجه دارد. در فصل دوم، انسان را در چهار حوزه معرفت، احساس، عمل، علوم مورد ارزیابی قرار می دهد.
در کتاب انسان در دو فصل، از تربیت اسلامی، فلسفه اسلامی، عرفان اسلامی و اخلاق اسلامی، صحبت شده و به اشاره میان دو جریان اسلامی و مسلمین در تربیت و فلسفه و عرفان و اخلاق خط فاصل گذاشته شده است؛ چون جریان التقاط همیشه ریشه در بیرون مرزهای اسلام ندارد که گاهی از دل مسلمین هم منشاء می گیرد و دستاورد مسلمین به اسلام بسته می شود.
کتاب انسان در دو فصل؛ روش تربیتی اسلامی در دو دوره قبل و بعد از بلوغ، نوشته استاد علی صفایی حائری (عین.صاد) است و در انتشارات لیله القدر منتشر شده است. این کتاب در عین اختصار، حاوی نکات تربیتی فراوانی است که تامل خواننده را می طلبد.
گزیده کتاب
در این محیط (محیط باز) به جای خصلت های راستگویی، تعاون، فداکاری، استقامت، صبر؛ شجاعت و ... و به جای ارزش های اجتماعی چه خصلت یا ارزشی، قابل پیگیری و سزاوار بازسازی است؟
اگر ما بتوانیم به جای این خصلت ها و ارزش ها، شخصیت و حریت و تفکر را در کودک پایه بگذاریم کار بزرگی کرده ایم. شخصیتی که کودک را در برابر هجوم ها مسلط کند و به دیگران اجازه ندهد که به جای او تصمیم بگیرند و با دستور و یا نصیحت و دلسوزی بر او تحمیل کنند و حریتی که مهاجم را حتی اگر در عادتهای کودک رخنه کرده و در ناخودآگاه او نفوذ کرده باشد بیرون بریزد و این بار تحمیلی را بیندازد و این برگ های زرد را بگذارد تا در او دوباره جوانه ها و شکوفه ها سبز شوند و تفکری که بتواند لباس تازه ای برای او دست و پا کند و اندام عریان او را بپوشاند...