کافکا: به سوی ادبیات اقلیت

این کتاب 9 فصل دارد که به ترتیب عبارتند از «محتوا و بیان»، «ادیپ اغراق‌شده»، «ادبیات اقلیت چیست؟»، «مؤلفه‌های بیان»، «درون ماندگاری و میل»، «تکثیر سری»، «بلوک‌ها، سری‌ها، شدت‌ها» و «آرایش چیست؟». مهم‌ترین و مشهورترین بخش این کتاب فصل سوم آن، یعنی «ادبیات اقلیت چیست؟» است. بسیاری از مخاطبان جدی فلسفه و ادبیات این کتاب را با این فصل می‌شناسند. نویسندگان بسیاری از نقدها و تحلیل‌های ادبی پس از انتشار این کتاب، ضمن شرح و تحلیل موضوع «ادبیات اقلیت» در نوشتارها و مقاله‌های خود، به این فصل ارجاعات بسیاری داده‌اند. شاید کسی کافکایِ این کتاب را بجا نیاورد. گفتنِ اینکه چیزی به نامِ «دانشِ شادِ کافکا» وجود دارد، چیزِ عجیبی است. کافکای این کتاب، خرخاکیِ قهرمانی است که کاری جز نقب‌زدن در بلوک‌های عرصه‌ی نمادین ندارد: میل‌ــ‌به‌ــ‌زندگی تحرکی افقی در عضلات است که درست مثلِ آب راهِ خود را در دلِ سنگ باز خواهد کرد. عنصر مایع، سمبلِ آزادی است. بهترین پیش‌زمینه برای خواندنِ این کتاب، دانستنی‌هایی درباره‌ی قنات‌ها و سفره‌های آبِ زیرزمینی است: بوطیقای هیدرولوژی.