حاج اسماعیل و طیب را در حالی که چشم هایشان با دستمال یزدی سرخ رنگ بسته شده بود، کنار تیرهای اعدام آوردند. آنها را به تیرهای چوبی چسباندند و طناب ها را محکم دور آنها پیچیدند و گره زدند. همه چیز برای تیرباران آن دو آماده بود. نماینده دادستان، متن حکم دادگاه تجدیدنظر را قرائت کرد و هنگام قرائتِ حکم به اشتباه گفت: «اسماعیل حاج رضایی». در این هنگام حاج اسماعیل با چشمانی بسته و در حالی که با طناب، محکم به تیر بسته شده بود فریاد زد: « حاج اسماعیل رضایی درست است نه اسماعیل حاج رضایی».