دانشگاه الازهر یکی از مهمترین مراکز علمی جهان اسلام است که بدون اغراق میتوان آن را دروازه گفتگوی میان شیعه و جهان سنی شمرد. در گذشته به سبب تلاش علما و اندیشمندان بزرگ تشیع و الازهر، روابط درخشانی میان جامعه شیعی و الازهر شکل گرفت که از آن جمله فتوای معروف شیخ الازهر، شیخ محمود شلتوت نسبت به جواز تقلید از مذهب شیعه ، تالیف آثار متعدد شیعی در پرتو این ارتباطات و همچنین کرسی تدریس فقه شیعه در این دانشگاه می باشد. پس از انقلاب اسلامی ، روابط میان کشور مصر و ایران بدلیل سر سپردگی حاکمان این کشور به اسرائیل و غرب ، قطع شد و این امر تاثیر مستقیمی بر تعاملات الازهر و مراکز علمی شیعی برجای گذاشت . عدم ارتباط این دانشگاه با مراکز و علمای شیعی ، فضای مناسبی را برای جریان های سلفی و تکفیری ایجاد کرد تا به تبلیغ علیه شیعه پرداخته و پروژه شیعه هراسی و شیعه ستیزی را در این مرکز اجرا کنند.
چنین شرایطی اقتضاء میکند ، علیرغم عدم وجود روابط سیاسی میان دو کشور، روابط علمی میان مراکز علمی ، شیعه و مصر ، مجددا با تمام ظرفیت احیا شود . بار دیگر شاهد روابط علمی و تقریبی مصر و ایران باشیم. در این راستا ، تحقیق حاضر به دنبال معرفی جامع دانشگاه الازهر در حوزه های مختلف به محققین و مراکز علمی جمهوری اسلامی ایران است ، تا در پرتو این شناخت ، عرصه های تعاملات علمی بار دیگر احیا شود .