تراس / روال عادی: دو نمایشنامه

از دهه‌ی 60 تا امروز، اسم ژان کلود کری‌یر همواره به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌نامه‌نویسان سینمای جهان مطرح بوده است.
او در کنار فیم‌نامه‌نویسی، به شکل‌های دیگر نوشتار هم روی‌آورده و در کارنامه‌اش چند رمان، نظریه، سفرنامه و نمایشنامه دیده می‌شود. کری‌یر نوشتن برای تئاتر را از سال 1967 آغاز کرد و یک دوره‌ی طلایی و طولانی همکاری با پیتر بروک را پشت سر گذاشته که منجر به نمایشنامه‌ها و اقتباس‌های متعددی چون مجمع مرغان، تراژدی کارمن و مهابهاراتا شد.
طنز گزنده، توجه به پوچی‌های زندگی و نوعی سوظن به صاحبان قدرت از جمله ویژگی‌های آثار ژان کلودکری‌یر هستند.

تراس قصه‌ی جدایی یک زوج جوان امروزی است. کری‌یر در این نمایشنامه به مضمونی جهان‌شمول و معاصر می‌پردازد: عدم امکان تفاهم واقعی بین انسان‌ها؛ این‌که هیچ‌کس درست نمی‌داند دنبال چیست و همه در حال فرار از وضعیتی شکست خورده و رسیدن به وضعیتی تازه‌اند، بی‌آنکه بدانند در این وضعیت تازه چه باید بکنند. روال عادی ماجرای ملاقات خبرچین یک حکومت دیکتاتوری با کمیسر همان حکومت است.
کمیسر، خبرچین را احضار کرده چون خود او را لو داده‌اند. کری‌یر در این نمایشنامه به خوبی نشان می‌دهد که در جامعه‌هایی از این دست، گاهی عجیب‌ترین و ترسناک‌ترین چیزها به امری عادی و روزمره تبدیل می‌شود.