هر سفرنامه بیانگر اوضاع و احوال یک جامعه در زمان معینی است. سفرنامههای خارجی از این جهات برتری هایی دارد. اول آنکه نویسنده آن یک فرد بیگانه با مردم و فرهنگ و رسوم است و ممکن است هر پدیدهای نظر او را جلب کند و دیگر اینکه پدیده مورد نظرش را با پدیدههای همانندش در جامعه خویش مقایسه میکند. نام اصلی سفرنامه فرد ریچاردز، "یک سفرنامه ایرانی" بود و در زمان خود مورد استقبال و تحسین قرار گرفته است. از ویژگیهایی منحصر به فرد این سفرنامه آن است که مؤلف سراسر ایران را پیموده و آنچه را که دیده به خوبی شرح داده است. فرد ریچاردز نویسنده و شاعر بوده و کتاب را با بیانی لطیف و دقیق و شاعرانه نوشته است. او همچنین نقاشی ماهر بوده و 48 تابلوی زیبا از شهرهای مختلف ایران و اماکن تاریخی و مذهبی تهیه کرده و در کتاب آورده که از این جهت کم نظیر است. تاریخ مسافرت او اوایل سلطنت رضا خان (1309ش 1930م) است که با دگرگونیهای بسیاری در کشور همراه است و توجه خوانندگان ایرانی را جلب میکند.