گوش صورتی

لپ قرمزی گفت: «گوش صورتی! گوش صورتی! آماده باش!»

گوش صورتی نمی خواست آماده باشد. برای همین، کتابش را برداشت و فرار کرد زیر لحاف چهل تکه ی توی انبار. لپ قرمزی کنار لحاف ایستاد. دست های لاغر و باریک و بلندش را به کمر چاق و پهنش زد و گفت: «هر قدر می خوای اون زیر بمون و هی کتاب بخون، ولی ده دیقه دیگه نوبت توئه که روی بند راه بری.»

خرگوش صورتی از همان زیر گفت: «همه اش بند بند بند… اگه چهار تا کتاب خونده بودی می دونستی که تو سیرک یه کارای دیگه هم می کنن.»

لپ قرمزی دستمال خال خالی اش را از توی آستین تور توری اش بیرون کشید و ک فین بلند کرد و گفت: «کجا بودی اون موقع که کله ام رو تا گردن می کردم تو دهن شیر آقا صورتی!»

بعد هم در انبار را به هم کوبید و توی راهرو داد زد: «فقط ده دیقه گوش صورتی! فقط ده دیقه.» …