محمدعلی سلطان رینگ

مهارت سهمگین او در میدان مبارزه از او قهرمانی بی‌رقیب ساخت. روح لطیف او بیرون از آن میدان محمد علی را فاتح دل‌های اطرافش کرد و شهامت وی در طول زندگی‌اش او را بدل به افسانه کرد. مانند داوود که در برابر جالوت ایستاد. محمد علی نیز در برابر بزرگ‌ترین و قوی‌ترین‌ها ایستاد و توانست پیروز از رینگ خارج شود. او رابین‌هود زمان خودش بود و ثروتش را میان فقرا تقسیم می‌کرد. چهره‌اش شبیه ستارگان سینما و سخنانش مثل یک شاعر بود؛ هر بار طرفداران و منتقدانش را نات و مبهوت می‌کرد. محمد علی در جوانی قهرمان جهان شد. اما همه‌ی این شهرت و افتخار را به خاطر ایستادگی بر روی اعتقاداتش فدا کرد. مسلمان شد و دست از این دین نکشید. او از شرکت در جنگ ویتنام خودداری کرد، کارهایی که باعث شد در بهترین سال‌های عمرش از میدان مسابقه دور ماند و حتی نزدیک بود حق آزادی را از او صلب کند. اما محمد علی بر همه‌ی این مشکلات پیروز شد و آن‌قدر مبارزه کرد تا دوباره پا بر قله‌ی افتخار گذاشت.