نگارگری همچون ادبیات از تفکر و بینشی عمیق برمیآید. همانگونه که شاعران در بیان خود به معانی تمسک میجویند، نگارگران نیز با ادراک هنرمندانه و حضوری عارفانه، عناصر تصویری را به خدمت آن معانی میآورند. نویسنده این کتاب برای یافتن ارتباط درونی نگارگری با معانی عرفانی، و جستوجوی ابداعات نگارگران بر اساس منازل و مقامات، به تحلیل و تفسیر آثار هنری آنها می پردازد.