کتاب «درآمدی انسانشناسی آموزش عالی» در هشت فصل به بررسی جنبه های مختلف آموزش عالی می پردازد. در این پرداخت، با مفهوم علم، دانش و موقعیتمندی آن در آموزش عالی از دریچه انسانشناسی مواجه هستیم. انسانشناسی آموزش عالی، شاخه ای از انسانشناسی کاربردی است که تلاش میکند تا سازوکارهای قدرت، هویت، اقتدار و موقعیت دانشجویان نسبت به سواد و علم دانشگاهی را بررسی کند. کتاب حاضر نیز، در روندی نسبتاً ترتیبی، تلاش کرده است تا نگاهی تازه به آخرین مطالعات در خصوص مباحثی چون انسانشناسی علم، مطالعات فرهنگی علم، دیدگاه های انسانشناسی فرهنگی به آموزش عالی، سوادهای دانشگاهی و یادگیری در آموزش عالی، انسانشناسی سواد، انسانشناسی کاربردی، تدریس و اقتدار علمی در کلاس درس داشته باشد.