در مسیر تکامل انسان، خداوند نعمتها و توانهای بیشماری را به او عنایت کرده، که میتواند با استفاده از این امکانات، به "عند ملیک مقتدر" راه یابد. از جمله مهمترین آنها، امکاناتی است که توان مدیریت و بهره وری سایر امکانات را برای او فراهم میکند. کنترل قوا و مدیریت آن، بر اساس خواست و رضایت الهی و عاقبتی که او برای انسان تشخیص داده است، در تعاملی همه جانبه بین همه عناصر وجودی انسان حاصل میشود. به چنین مدیریتی "تدبّر" گفته میشود که نتیجه قطعی آن "تقوا"ست.
تحقیق حاضر که به بررسی گذرا از این حقیقت برآمده، چگونگی نظام مدیریتی انسان و همسویی او با نظام خلقت را مورد توجه قرار داده است. و معتقد است در پناه این مدیریت، عمل صالح برای انسان تحقق مییابد و انسان به نظام ولایی که اساس نزول فیض اسماء است، دست مییابد. همچنین، تولید علم، نظریه پردازی در علوم، دستیابی به حقایق و تحقق عینی حاکمیت توحید در فرد و جامعه در گرو فهم و به کارگیری چنین توانی میسور می باشد