نظرسنجی های خارجی انتخابات دهم ریاست جمهوری

انتخابات ریاست جمهوری که در ایران به صورت فراگیر و کشوری برگزار می شود و تمام مناطق شهری و روستایی در آن شرکت می کنند، عرصه ی خوبی برای برآورد و ارزیابی رأی مردم از طریق نظرسنجی است. این اقدام که از سالیان پیش در غرب رایج بوده و مؤسسات خاصی به سنجش افکار مردم در زمینه های مختلف می پرداختند، اولین بار به طور جدی در نهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری انجام شد. با این همه برخی گروه ها و جناح های سیاسی چندان به این نظرسنجی ها اعتنایی نداشتند، به طوری که سایت های اصلاح طلبان نظرسنجی های مختلف را «شگردهای انتخاباتی» و «نظرسازی» نامیدند. با دامن زدن نامزدهای شکست خورده به شایعه ی تقلب اهمیت نظرسنجی و ارائه ی نتایج حاصله ی پیش و پس از انتخابات مضاعف شد. اثر پیش رو با مروری بر تاریخچه ی نظرسنجی در کشورهای غربی و شیوه ی به کار بستن تکنیک های مختلف در پیش بینی آرای مردم به نظرسنجی سه مؤسسه ی خارجی در انتخابات دهمین دوره ی ریاست جمهوری می پردازد و با ارائه ی مستندات و آمار قبل از انتخابات و بعد از آن درباره ی بی پایه بودن شایعه ی تقلب در انتخابات به بحث می نشیند.