هیچ کس همه چیز را نمی داند

کتاب «هیچ کس همه چیز را نمی داند» با بهره گیری از زبان قصه سعی کرده است تا موضوعات اخلاقی امروزی را برای گروه سنی نوجوان از زبان حضرت سلیمان روایت کند.

داستان دارای زبانی است بسیار ساده و با روالی منطقی به پیش می ‌رود. گرچه بسیاری از اتفاقاتی که در دل داستان رخ می ‌دهد از نظر عقل انسانی به خوبی امکان تحقق ندارد اما شجاعی توانسته با ساده نویسی که ویژگی نثر اوست از این موضوع به نفع بیان مفهوم بهره ببرد و در نهایت داستانی را خلق کند که در آن بیان نکته اخلاقی زیبایی در اهمیت مشورت گرفتن و انجام کار به صورت جمعی و با بهره گیری از خرد جمعی دارای اولویت است.

داستان «هیچ کس همه چیز را نمی ‌داند» از زبان حضرت سلیمان روایت می‌ شود. او تمامی حیوانات را نزد خود جمع می ‌کند تا از آنها درباره خوردن آب حیات توسط خودش، نظرخواهی کند. همه حیوانات جز یکی با این موضوع موافقت می ‌کنند و همان یک تن در نهایت موفق می ‌شود نظر حضرت سلیمان را برای این مساله تغییر دهد.

این کتاب را به اعتبار این متن و تصاویرش می ‌توان یکی از آثار تولید شده در مقیاس بین ‌المللی برای ادبیات کودک و نوجوان ایران به شمار آورد که متن و تصویر آن در کنار هم و با ترکیب شدن توانسته ‌اند یک کتاب ویژه برای نوجوانان خلق کنند.