یکی از مهمترین عناصر ساختاری توسعه در جهت حمایت از مردم روستایی و نیز کاهش آسیبپذیری آنان توجه ویژه به ابعاد کالبدی انسان در مناطق روستایی است. در این راستا نیاز به برنامهریزی راهبردی از طریق برنامهریزی منظر و طراحی روستایی از الزامات توسعه تلقی میگردد. متأسفانه تا کنون قواعد مدونی در خصوص تعریف طراحی روستایی تدوین نشده است. مؤلف کوشیده است در طراحی روستایی، نظاممند عمل کند. به عقیده وی طراح روستایی قادر است علم را با جامعه پیوند زند و در برنامهریزی کاربری اراضی، برنامهریزی منظر و تصمیمگیری در خصوص کالبد روستا خردمندانه عمل کند.
کتاب حاضر برای دانشجویان رشته جغرافیا و برنامهریزی روستایی در مقطع کارشناسی ارشد به عنوان منبع اصلی درس «برنامهریزی کالبدی سکونتگاههای روستایی» به ارزش 2 واحد تدوین شده و برای درس برنامهریزی مسکن روستایی نیز قابل استفاده است. امید است علاوه بر جامعه دانشگاهی، سایر علاقهمندان نیز از آن بهرهمند شوند.