سخن و سخنوری از هنر های مهم، جذاب و کهن در میانِ بشرِ دیروز، امروز و فرداست؛ البته اهمیت و قداست این مهم، بسته به محتوا و متعلق آن، مختلف و دارای مراتب است و هرگاه دین خدا و بهویژه آخرین و کامل ترین آن ها؛ یعنی شریعت اسلام، موضوع سخنوری قرار گیرد، قداست و اهمیتش به نقطۀ اوج میرسد.
آیین مقدس اسلام در عمود زمان، در کنار زحمات محدثان، مفسران، فقیهان و دیگر عالمان علوم اسلامی، توسط نویسندگان، خطیبان و سخنوران، ترویج، تبیین و عصارۀ مجاهدتهای علمی عالمان اسلامی با هنرِ بَنان و بیان به جامعه تزریق شده و میشود.
هنر و فن سخنوری نیز مانند دیگر علوم و فنون، مراتبی دارد و همۀ اهالی «بیان» به اندازۀ خود در پیشرفت اسلام سهیم بوده و هستند، اما در این میان، نقش «سخنوران و خطیبان طراز اول»، ویژه و ممتاز است؛ چه اینکه ایشان علاوه بر ترویج مستقیم معارف اسلامی برای مردم جامعه و تربیت شاگردان و خطیبانی دیگر برای نسلهای آینده، نوشتهها و یادداشتهایشان نیز که محصول یک عمر تحقیق و تدقیق در علوم مختلف است، میتواند برای اهالی سخن راهنما باشد.